۱۳۸۶ اسفند ۱۳, دوشنبه
تنهایی
به نظر من تو این دنیای کثیف امروزی با وجود این همه آدم های دورو و پست ، پدر و مادر می تونن بهترین دوست های آدم باشند،حالا فرض کن هیچ دوستی (دوست واقعی که گفتم گیر نمی یاد) نداشته باشی و از نظر فرهنگی و فکری هم با پدر و مادرت اختلاف داشته باشی و اصلا اصلا با اونا کنار نیایی ،کل حرف هایی که در طول روز بین شما رد و بدل میشه "سلام" و "خداحافظ" باشه ، حتی وقتی تنها توی اتاقت نشستی و حرف های اونا را اتفاقی می شنوی مثل این باشه که دارن با یه پتک می کوبن رو اعصابت ،تنها کاری که میتونی انجام بدی اینه که کامپیوترت را روشن کنی و یه موسیقی گوش بدی تا بلکه حرف های اونا را نشنوی وتنها جایی که باعث میشه چند ساعتی از این حال و هوا بیای بیرون و به اینجور مسائل فکر نکنی باشگاه باشه (اونایی که ورزش نمی کنن دیگه چتور زندگی می کنن ).
اشتراک در:
پستها (Atom)